The Road to Decibel: Fuelled by Fanatics

Muziek maakt een festival. Maar je kunt nog zulke toffe dj’s neerzetten die de allervetste platen draaien, zonder hardstyle fanatics ben je nergens. Zonder bezoekers van over de hele wereld, vriendschappen, fans, liefde, ongekende energie, passie en emotie, is Decibel slechts een aftreksel van het geweldige weekend dat ze is. That’s why Decibel is fuelled by fanatics. Fuelled by you. Om je klaar te stomen voor the loudest festival on earth, vroegen we jullie naar je mooiste, meest memorabele Decibel herinneringen. Ready? Set, go!

Robin van Gelder:

“Mijn eerste weekendje Decibel was in 2015. Nadat we meerdere keren op zaterdag waren geweest, besloten we de festivaldag te upgraden naar een weekend. Een vette pre-party volgde, en ook de zaterdag stond vol met dikke sets zoals: Spitnoise, Partyraiser, The Machine en Geminizers.

Voor de eindshow besloten we dit jaar niet voor het vuurwerk te gaan, maar voor de set van Delete, Vazard en Main Concern. Geen enkel festival had deze drie helden ooit bij elkaar gezet. Ik had het regelmatig met vrienden erover, hoe vet deze combinatie zou zijn en Decibel maakte het gewoon waar.

Toen we bij de Loudness-stage aankwamen, was deze maar voor zo’n eenderde gevuld. Maar wel met alleen maar liefhebbers. De sfeer was goud. Platen als ‘Let’s Get Weird’, ‘Absolute Terror’ en ‘Zimmersion 2.0’ dreunde door de tent heen, en iedereen ging los alsof hun leven er vanaf hing. Absoluut het beste moment van Decibel wat ik heb meegemaakt in de zeven jaar dat ik er kom.”

Wessel Leeuwestein:

“Het begon allemaal met een afzakkertje bij onze tenten op Decibel. Scarphase zou die nacht afsluiten, superdik natuurlijk, maar helaas waren al mijn vrienden al ‘gesneuveld’ na een dagje gek doen. In een gekke bui ben ik gewoon in mijn eentje gegaan. Ik wilde deze set hoe dan ook meemaken. En daar heb ik geen minuut spijt van gehad.

Ik raakte aan de praat met mensen die dezelfde passie delen, en dat liep uit op een uur lang keihard losgaan op het grove geweld en de dikke klappers van Scarphase. De set, de muziek, de sfeer. Alles klopte. Ik heb zelfs zo hard staan stampen, dat ik door mijn rug ging en bij de EHBO belandde. Gelukkig stond iedereen die ik net daar had ontmoet voor me klaar! Het was het dubbel en dwars waard.”

Job Valkenburg:

“Mijn allereerste Decibel was er één voor in de boeken. Als stagiair artist manager voor Gearbox Digital was ik samen met de jongens van Rebelion mee naar Decibel. Ik vond het sowieso al een ongekende ervaring om te zien wat er allemaal achter de schermen gebeurd, maar ondanks dat wist ik dat het uit den boze was om op de grotere stages te komen. Verboden terrein. Maar een droom voor velen. Ook voor Rebelion was dit toen nog onbekend terrein, maar ze hadden een geweldige verrassing achter de hand.

We waren eigenlijk helemaal aan de verkeerde kant van het terrein, toen de jongens me ineens aan mijn mouw trokken. We moesten zo snel mogelijk naar de Loudness stage. “Huh, guys! You don’t have to play? And why the Loudness stage?” Ik hoor het ze nog schreeuwen: “Run man! Run!”

Eenmaal bij de backstage ingang aangekomen, begreep ik wat er aan de hand was. Ze gingen de collab met Warface voor het eerst draaien. En aangezien de jongens zelf ook super excited waren, kreeg ik de vraag of ik mee wilde om te filmen. Ik heb volgens mij niet eens antwoord gegeven. Mijn blik zei genoeg.

En daar stond ik dan. On stage, met Rebelion en Warface, tijdens de première van hun eerste collab. Eerlijk gezegd heb ik er nog steeds geen woorden voor. Zoveel mensen, allemaal uit hun dak. En zo’n dikke plaat. Het was echt ongekend.

Als klap op de vuurpijl mocht ik daarna de allereerste Decibel artist bottle van Rebelion in ontvangst nemen. Die heeft nog steeds een heel mooi plekje bij mij thuis.”

Mirthe Frederiks:

“Decibel 2014. Ik weet het nog goed, want Adaro was er maanden tussenuit geweest vanwege een gehoorbeschadiging. Zijn eerste officiële optreden zou tijdens Decibel zijn. Loudness is een van mijn favoriete stages op Decibel outdoor, dus daar was ik al bijna de hele dag te vinden. Ik stond bijna vooraan, en wat had ik een geluk. Want niet veel later werd de stage afgesloten vanwege de enorme drukte.

Na al die maanden was de raw master weer terug, en zoveel mensen wilden dit met hem vieren. Het hele publiek bestond uit één grote Adaro-familie. Vooral toen hij begon met zijn speech. Uit zijn stem kon je opmaken dat hij zo intens blij was hier weer te staan. En natuurlijk dat Brabantse accent, heerlijk. Vooral als je zelf, zoals ik, ook uit Brabant komt, voelt dat extra vertrouwd. Hij bedankte zijn fans, zijn vrienden, zijn vriendin Tessa en natuurlijk al zijn collega’s. De emotie was in het hele publiek voelbaar. Ik kon me inhouden, maar de tranen schoten in mijn ogen. Na de ontroerende speech, zette hij de eerste track in en brak in een uur tijd de complete Loudness stage af. Keihard genieten.

Decibel outdoor is een van mijn favoriete feesten, maar dit moment is voor mij extra speciaal. Je kon gewoon voelen hoe dedicated iedereen is aan hardstyle en hoe dedicated iedereen kan zijn aan één dj. Het was een uur gevuld met liefde, passie en geweldige platen. Een geweldig moment. En wat fijn om Adaro vanaf dat moment weer terug te hebben achter de decks. Waar hij thuishoort.”