Nothing can stop me - Shirley & Dunja

Al maanden kijk je uit naar dat ene feest of festival. Je hebt je onder een saaie verjaardag uit kunnen lullen, opa en oma heb je ervan overtuigd hun 75-jarig jubileum een week uit te stellen en het piemels kleien tijdens het vrijgezellenfeestje van je collega, heb je met een slappe smoes afgezegd. Nothing can stop you. Maar dan, door een ongeluk lijkt het rondhuppelen op een festival ineens niet meer zo vanzelfsprekend te zijn.

We hebben allemaal weleens een festivalganger gezien die met zijn arm in het gips zit, op krukken loopt of in een rolstoel zit. Zij laten zich niet tegenhouden. We zijn benieuwd naar de verhalen van deze hardstylers. Hoe beleven ze zo’n dag? Tegen welke ongemakken lopen ze aan en wat voor hilarische momenten maken ze mee? Aangeboren, blijvend of tijdelijk, deze die hards laten zich niet door hun beperking tegenhouden om helemaal los te gaan.

SHIRLEY VAN DER JAGT

De 24-jarige Shirley uit Almere gaat al jaren naar feesten en festivals. Voornamelijk house, tot ze in 2015 met vrienden naar Defqon.1 Festival gaat. “Ik had er eigenlijk helemaal geen zin in omdat het niet mijn soort muziek was. Maar sinds mijn bezoek aan Defqon.1 Festival is mijn mening volledig omgeslagen.” Sindsdien gaat ze alleen nog maar naar hardstyle, raw en hardcorefeesten. “Het gevoel dat iedereen erbij hoort, vind ik echt fijn. Het is veel minder zien en gezien worden en iedereen doet mee. Ik zou niet anders meer willen.”

Shirley maakt zich opnieuw op voor een dag stampen op hét festival van het jaar. Nog negen dagen tot Defqon.1 Festival. Maar dan lijkt een trip naar Biddinghuizen ineens helemaal in het water te vallen. Onderweg naar huis wordt ze op een kruispunt van haar fiets gereden. “Ik zag de scooter met hoge snelheid op mij afkomen en besefte dat het al te laat was.” Ik lag op de grond, meters verwijderd van mijn fiets. Ondanks de shocktoestand bleef ze opvallend rustig waardoor ze later in de ambulance kon vertellen wat er was gebeurd. “Ik had een wond op mijn achterhoofd die flink bloedde, een hersenschudding, een gebroken vinger en diverse schaafwonden. Doordat de hoofdwond werd geheeld door middel van een plaktechniek met mijn eigen haar, liep ik een lange tijd met een kale plek op mijn hoofd.”

Toch wil ze, tegen beter weten in, heel graag alsnog naar Defqon.1 Festival. “Ik heb de hele week rustig aan gedaan, in de hoop een beetje te herstellen. Eén dag ervoor, heb ik besloten toch te gaan en met mezelf afgesproken het rustig aan te doen en naar huis te gaan wanneer het teveel werd.” Wel is ze van plan om er het beste van te maken.

“Uiteindelijk is het een topdag geworden. Ik had wel verwacht dat mensen misschien naar mijn hand of het gat op mijn hoofd zouden kijken. Ook was ik bang dat mensen niet goed op zouden letten en hard tegen mijn gips aan zouden stoten.” Veel mensen vroegen haar inderdaad wat er was gebeurd, maar dit leidde juist tot veel leuke gesprekken met onbekende mensen. “De wond op mijn achterhoofd heeft ook de nodige complimenten gehad, haha.”

Toch loopt Shirley wel tegen een obstakel aan tijdens het festival. “Probeer maar eens naar het toilet te gaan met een gebroken pink en je rits en de knoop van je broek dicht te doen. Vaak stond mijn vriend of vriendin niet meteen voor de deur om mij te helpen waardoor het een hele opgave was.”

Haar vrienden verklaarden haar voor gek dat ze één dag voor Defqon.1 Festival toch besloot te gaan. “Eerst waren zij het er niet mee eens en vonden dat ik rustig aan moest doen. Uiteindelijk vonden ze het toch gezellig dat ik mee was.” En aangezien Defqon.1 zo goed was bevallen, ging ze de week erna naar Free Festival, een thuiswedstrijd voor Shirley. “Ook hier heb ik een topdag gehad. Inclusief gipshand.” Het was een bijzondere zomer zo, maar ze heeft zich absoluut niet tegen laten houden door haar ongeluk. “Ik had het niet willen missen.”

DUNJA GIBBINS

De 42-jarige Dunja Gibbins komt uit het Duitse Marl, niet al te ver van de Nederlandse grens. Elektronische muziek sprak haar altijd al aan, maar hardstyle is haar favoriet.

In januari 2000 krijgt Dunja de diagnose multiple sclerose (MS), een auto immuunziekte die het centrale zenuwstelsel aantast. MS is niet te genezen en met de jaren krijg je allerlei problemen met lopen, voelen en zien. “Het was als een klap in mijn gezicht.” De eerste acht jaar had ze bijna geen symptomen. Maar dan gaat het slechter met haar en merkt ze dat ze op een dag niet meer kan fietsen of op eigen kracht kan lopen. Dunja belandt in een rolstoel.

“Ik kreeg nieuwe medicatie en ik voelde me erna stukken beter. Door de medicatie worden de symptomen onderdrukt. Ik kan zelfs op eigen kracht een paar stappen zetten.” Dankzij haar familie, vindt ze haar levensvreugde weer terug. Ook geeft ze aan dat ze de feestjes echt nodig heeft. “Omdat ze goed voor me zijn.”

Het eerste feest dat ze in een rolstoel bezoekt is Ruhr in Love in Oberhausen. “Ik wist niet zo goed wat ik kon verwachten. Ik liet het allemaal over mij heen komen.” Maar haar verwachtingen werden overtroffen. “Ik was verkocht. Nooit eerder heb ik zo’n fantastische en hechte crowd ervaren. Echt iedereen wordt hier geaccepteerd zoals je bent. Ik was overdonderd hoe tolerant iedereen was en mij opnam in de scene. Ik kreeg fantastische reacties en festivalgangers gaven mij een hand of staken hun duim omhoog.” Niet veel later gaat ze naar Defqon.1 Festival en dat smaakt naar meer. Grote feesten als Dominator, Q-BASE, Decibel outdoor en Qlimax volgen.

“Ik ontvang niet alleen een fantastisch respect en lovende woorden van het publiek. Ook word ik herkend door dj’s zoals Wildstylez en MC Villain. Zodra ze mij zien, komen ze gelijk naar mij toe om me gedag te zeggen.” Het geeft Dunja een goed gevoel dat ze wordt herkend. “Dit jaar ga ik naar meerdere feesten en festivals. Reverze, Intents Festival en Decibel outdoor weekend zijn al geboekt. Ik heb er heel veel zin in.”

“Tegen mensen met een handicap zou ik willen zeggen dat ze gewoon moeten gaan. De hardstyle-scene is zo’n grote, fantastische familie en je krijgt overal support. Er zijn extra ingangen en rolstoelvriendelijke toiletten op bijna elk feest. Het is echt steeds weer een geweldige ervaring.”