The Evolution of Hardstyle #2 001

The Evolution of Hardstyle #1

hardstyle-report-redactie
Hardstyle Report Redactie - 8 mei 2017

Hardstyle is tegenwoordig niet meer weg te denken uit de dance scene. Jaar naar jaar worden over de hele wereld volle zalen getrokken en hebben miljoenen mensen hun hart verloren aan deze betoverende muziek. Waar waren we zonder Defqon.1, Decibel of Qlimax? Wie zou er anders dan artiesten als Noisecontrollers, B-Front en Frequencerz door onze speakers knallen? Hardstyle is a religion. Our religion. Maar om zo succesvol mee te blijven draaien is aanpassing en ontwikkeling nodig. In The Evolution of Hardstyle duiken wij dieper in de ontwikkeling van onze geliefde sound en gaan we terug naar de kern. Waar komt hardstyle vandaan en hoe heeft het zich in de loop van de jaren ontwikkeld? 

Pre-hardstyle; de voorbereiding

Muziek is magisch. Zolang er mensen zijn, bestaat er muziek. Muziek zorgt al eeuwen voor ontspanning, plezier en geluk. Iedere tijd en plaats kent zijn eigen soort muziek. En iedere muziekstroming bouwt voort en wordt beïnvloed door voorgaande stromingen. Zo ook onze hardstyle.  We gaan terug naar de jaren ’90 van de vorige eeuw. Een tijd waarin nog niemand van hardstyle, Headhunterz of een reverse bass had gehoord. Terug naar de basis: de pre-hardstyle periode.

Het zijn de jaren 90. Kale koppen, gehuld in trainingspak en Nikes, domineren het straatbeeld. Het is de grootste jongerencultuur die ons land ooit heeft voortgebracht; de gabber.  In 1992 komt een opvallend groot aantal jongeren af, op het eerste feest dat door ID&T wordt georganiseerd; The Final Exam in de Jaarbeurs in Utrecht. Hiermee wordt meteen de basis gelegd voor de grootschalige feesten zoals wij die nu kennen. De hardcorescene viert in de jaren daarop zijn hoogtijdagen met vele feesten als Thunderdome – de opvolger van The Final Exam – en Hellraiser. Maar aan het eind van de jaren ’90, wordt hardcore zo populair dat commercialisering volgt. Het zogenoemde ‘happy hardcore’ neemt de Nederlandse hitlijsten over met hits als ‘Gabbertje’ van Hakkûhbar en ‘Hakke & Zage’ van Gabber Piet. Veel fans haken af. De hardcore hype is over.

Voor producers breekt de tijd om te experimenteren met andere muziekstijlen aan, zoals de UK-hardhouse, hardtrance en techno. Nu hardcore terugkeert naar de underground, neemt de vraag naar een nieuw muziekgenre toe. In 1999 wordt Q-dance opgericht – overigens toen nog onder de naam Qlass Elite. Een organisatie die later de grondlegger van de hardstyle zal blijken te zijn. Bij hun oprichting is het de insteek om de oude housemuziek nieuw leven in te blazen. In de eerste feesten komt die mengelmoes van stijlen duidelijk naar voren. Op de eerste Qlimax – het langstlopende concept van Q-dance – in het jaar 2000, staan dan ook dj’s als Armin van Buuren, Ferry Corsten en Rank 1 op de line-up. Nu niet meer voorstelbaar, maar toen symbool voor een tijd van experimenteren, grensvervaging en beïnvloeding vanuit diverse hoeken.

Waar de ‘nieuwe’ experimentele muziek balanceert tussen hardhouse, hardtrance, hardcore en soms zelfs techno, komen ook uit deze totaal verschillende stromingen mensen bij elkaar. Het publiek is een bonte verzameling. Fluorescerende rave kleding wordt afgewisseld met het Aussie trainingspak van de oud hardcore liefhebber. Kale koppen gaan samen met felgekleurd haar en gekleurde lenzen, maar wél in harmonie. Het lijkt te werken. Gabbers, ravers, allen in opwachting van de totstandkoming van een geheel nieuwe stroming…