Hardstyle Report Confessions: Wanneer je niet on maximum force bent gegaan

Terwijl we nog volop in de nasleep van Defqon.1 Weekend Festival 2018 zitten, zijn er ook heel veel Weekend Warriors die er dit jaar niet bij waren. Geen kaartje, familieverplichtingen, werk of een andere reden. Deze is voor jullie. We understand your pain.

Het leek een goed idee. Verstandig. Ik had er goed over nagedacht. De voor- en nadelen tegen elkaar afgewogen en een keuze gemaakt. M’n ticket verkocht via TicketSwap. Dit jaar ga ik niet naar Defqon.1 Weekend Festival, het meest legendarische hardstyle festival van het jaar.

Je kent het wel. Je hebt net een nieuwe baan, tentamenweek, geen geld of je vrienden gaan niet. Dan lijkt het de meest verstandige en weloverwogen keuze om niet naar Defqon.1 te gaan. Je hebt je Weekend Warrior alterego al ver weggestopt. En in eerste instantie lijkt het niet eens zo erg te zijn, maar dan beginnen mensen vragen te stellen: “En heb je al een beetje zin in Defqon.1?” Zodra je begint met uitleggen dat je dit jaar niet gaat, voelt het alsof er een stukje van je festivalziel dood gaat.

Maar het ergste moment moet nog komen. Hoe dichter dat legendarische weekend in de buurt komt, des te moeilijker het is om het te negeren. Alles, overal en iedereen ademt en schreeuwt DEF-QON-FUCKING-ONE. Het gaat nergens anders meer over. Je favoriete dj’s die je op Instagram volgt, posten dagelijks foto’s waarin ze zieke nieuwe releases aankondigen die ze dat weekend gaan draaien. Je ziet de timetable voorbij komen en de oneindige stroom aan video’s. En de groepsapp met je vrienden wordt enthousiast volgespamd met berichten over welke dj ze dit jaar absoluut niet gaan missen en hoeveel zin ze er wel niet in hebben. Voel je de pijn?

In de week vooraf, stijgt de Maximum Force koorts tot ongekende hoogte. Ik kan er niet omheen, en iedere Defqon.1 post die ik voorbij zie komen schreeuwt: HA-HA, JIJ GAAT NIET MEE! De FOMO slaat toe. En hard ook. Waarom ging ik ook alweer niet meer? Wat doe ik mezelf aan? Waarom dacht ik dat dit een goede keuze was? Mijn Weekend Warrior hart huilt en het enige wat ik kan doen is onder een steen kruipen en er over twee weken weer onder vandaan komen. Als het Defqon.1 Weekend Festival stof is neergedaald.

Het weekend was dan ook niet makkelijk. Het is alsof iedereen lacht om een grap, die ik niet begrijp. Een nogal eenzaam bestaan. Ik heb mijn les wel geleerd. Die livestreams, die verhalen, die foto’s, die video’s, wat een kwelling. Ik ga nooit, maar dan ook echt nooit meer, een editie van Defqon.1 overslaan. Mijn hardstyle hart kan het niet aan om nog een editie te missen.   

Heb je dit jaar ook het Defqon.1 Weekend gemist? Wees dan niet verbitterd, en verrijk je leven met al die heerlijke sets die inmiddels online staan. Ook Hardstyle Report is voorlopig nog niet uitgedeeld met alle briljante foto’s, video’s en verhalen. Zo hebben jullie hopelijk het gevoel er zelf bij geweest te zijn. En dan zie ik jullie vast volgend jaar, op Defqon.1 Weekend Festival 2019.